Children of Men” ภาพยนตร์ที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2549 โดยผู้กำกับ อัลฟองโซ่ คัวรอน (Alfonso Cuaron) ดัดแปลงจากนวนิยายแนววันสิ้นโลก (apocalyptic fiction) ชื่อเดียวกับภาพยนตร์ ตีพิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2535 โดยนักเขียนนาม พี ดี เจมส์
ฉาก หลักของภาพยนตร์คือ มหานครลอนดอน ประเทศอังกฤษ ในปี พ.ศ. 2570 ที่ไม่ได้ดูล้ำยุค แต่คล้ายเป็นภาพเหมือนของปัจุบันที่ดูเสื่อมโทรมกว่า มืดหม่นกว่า น่าสะพรึงกว่า กล่าวคือ ภาพยนตร์ปูเรื่องว่า หลังจากที่มนุษย์ไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้อีกต่อไป จึงเริ่มเกิดการจลาจลและสงคราม ทำให้รัฐประชาชาติในโลกต้องล้มพังพาบไปหมด เหลือเพียงประเทศอังกฤษที่ยังดำรงอยู่ได้ ภายใต้การปกครองด้วยระบอบเผด็จการทหารเบ็ดเสร็จ การดำเนินนโยบายชาตินิยมสุดโต่ง นโยบายต่อต้านผู้อพยพ และนโยบายปิดประเทศอย่างเด็ดขาด แต่กระนั้นก็ยังมีกลุ่มเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิเพื่อผู้อพยพ มีกลุ่มปฏิวัติที่ต้องการจับอาวุธต่อสู้เพื่อล้มรัฐบาลเผด็จการทหาร การตรวจค้นบ้าน การตั้งด่านตรวจ ภาพกรงขังผู้อพยพชั่วครามตามท้องถนน รวมทั้งการสังหารเจ้าหน้าที่ การจลาจล และการลอบวางระเบิดในชุมชน เหล่านี้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันที่ดูจะไม่มีความสำคัญอันใด เพราะคนส่วนใหญ่ต่างรู้ดีว่ามนุษยชาติจะต้องถึงกาลอวสานในอีกไม่กี่ปีข้าง หน้านี้แล้ว
อย่าง ไรก็ดี ตัวเรื่องจริงๆ เริ่มต้นขึ้นเมื่อกลุ่มปฏิวัติได้ลักพาตัว ธีโอ แฟรอน (แสดงโดย ไคลฟ์ โอเว่น / Clive Owen) ตัวละครหลักของเรื่อง ซึ่งเป็นอดีตนักเคลื่อนไหว (ที่ยุติบทบาทลงเพราะเชื่อว่าโลกไม่มีอนาคตอะไรให้หวังแล้ว) ให้ไปพบกับ จูเลียน เทย์เลอร์ (แสดงโดย จูเลียน มัวร์ / Julianne Moore) อดีตคนรัก นักเคลื่อนไหวสายพิราบ ที่ปัจจุบันเป็นผู้นำของกลุ่มปฏิวัติ เพื่อขอให้ธีโอพาหญิงสาวแอฟริกันอพยพชื่อ คี (แสดงโดย แคลร์-โฮป อะชิเตย์ / Clare-Hope Ashitey) หลบหนีออกนอกประเทศเพื่อไปขึ้นเรือของโครงการ The Human Project ซึ่งเป็นกลุ่มเคลื่อนไหวแนวสันติวิธีที่ต้องการสร้างสังคมมนุษย์ที่ดีกว่า ให้เกิดขึ้น
เรื่อง ราวเริ่มเข้มข้นเมื่อธีโอพบว่า คี หญิงสาวอพยพใจแตกกำลังท้องแก่และใกล้ถึงกำหนดคลอดบุตรคนแรกที่มนุษยชาติต่าง รอคอย รวมทั้งพบว่าสมาชิกกลุ่มปฏิวัติสายเหยี่ยวต้องการจับอาวุธขึ้นสู้ และต้องการใช้ คี เป็นสัญลักษณ์สำคัญของการลุกฮือ (uprising) ไม่มีใครรู้ว่าการค้นพบดังกล่าวจะทำให้ธีโอเรียกหาความเป็นวีรบุรุษกลับมา หรือเพียงเพราะความสิ้นหวังของเขาได้พัฒนาไปสู่จุดที่เขาไม่กลัวที่จะต้อง เสียอะไรอีกต่อไป แต่ธีโอก็ได้พาคีหลบหนีเข้าไปในค่ายผู้อพยพที่ดูจริงอย่างเหนือจริง เพื่อพบชะตากรรมสุดท้ายของทั้งเขา เธอ นักปฏิวัติ เจ้าหน้าที่รัฐ และมนุษยชาติ ในตอนจบของเรื่อง
สิ่ง หนึ่งที่น่าหยิบยกมากล่าวถึงก็คือ การมีอยู่ของกรงขังผู้อพยพชั่วคราวที่กระจายอยู่ทุกถนน รวมทั้งความรุนแรงที่มนุษย์กระทำต่อกันซึ่งปรากฎอยู่ทั่วไปภาพยนตร์ แต่ผู้คนในเรื่องกลับเดินผ่านหรือใช้ชีวิตปกติต่อไปราวกับไม่มีสิ่งเหล่านี้ อยู่ นี่จึงดูเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นแต่ก็แจ่มแจ้งจนแสบตา คล้ายกับเสียงของผู้อพยพที่ยิ่งเปล่งเสียงก็ยิ่งเงียบจนแสบแก้วหู เช่นเดียวกับผู้ชมทั่วไปที่จะยอมรับการมีอยู่และมีความรู้สึกร่วมไปกับปัญหา เหล่านี้ได้ ตราบเท่าที่มันอยู่ในจอภาพยนตร์เท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น