มันเป็นภาพที่ยากจะลบเลือนที่สุดของสงครามคาบสมุทรแปซิฟิก เรื่องราวของ 5 นาวิกโยธินและ 1 บุรุษพยาบาลทหารที่ยกธงชาติอเมริกันบนยอดเขาซูริบาชิ เพียงไม่กี่วันที่เข้าสู่การสู้รบอันโหดร้ายกับกองทหารประจำการญี่ปุ่นแห่งไอโวจิม่า เกาะอันโดดเดี่ยวของชายหาดสีดำและเหล่าถ้ำกำมะถัน
สำหรับกลุ่มชายที่อยู่ในรูปภาพ การยกธงขึ้นถือเป็นพิธีการเล็กๆ พิธีหนึ่งในท่ามกลางการสู้รบกันอย่างถึงพริกถึงขิง แต่สำหรับบรรดาผู้ที่อยู่ที่บ้าน รูปภาพของบรรดาชายหนุ่มที่ทำงานร่วมกันโดยไร้คำพูด เพื่อสร้างความเป็นต่อให้กับการทำลายล้าง ทำให้วีรบุรุษเกิดขึ้นได้ในทันที มันประทับใจอเมริกันชนที่หิวโหยความหวังและเบื่อหน่ายสงครามที่ดูราวกับไร้ซึ่งจุดจบ มันยังเป็นเหตุผลที่ทำให้บรรดามารดาเชื่อว่าบุตรชายของพวกเธอจะรอดชีวิตกลับมา และมีความหมายกับผู้ที่คร่ำครวญถึงบุตรชายที่ไม่ได้กลับมาอีกเลย
ในการให้ความสำคัญกับคลื่นของความรู้สึกที่รูปภาพทำให้เกิดขึ้นนั้น ผู้ยกธงที่รอดชีวิตถูกดึงตัวออกจากสนามรบ และส่งกลับสหรัฐอเมริกาเพื่อสานต่อการรับใช้ชาติของพวกเขา ไม่ใช่ในสนามรบแต่ท่ามกลางฝูงชนผู้คลั่งไคล้ที่ถูกนำมารวมตัวกันเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับวีรบุรุษตัวจริง และเขียนเช็กซึ่งเป็นที่ต้องการอย่างยิ่งให้กับกองทุนเพื่อการทำสงคราม
มีเพียง 3 คนเท่านั้นที่รอดกลับมา จอห์น ด็อก แบรดลี่ย์ (ไรอัน ฟิลิปเป้) บุรุษพยาบาลทหาร ไอร่า เฮเยส (อดัม บีช) ชาวอเมริกันที่ประหม่าผู้คน และ เรอเน กายอง (เจสซี่ แบรดฟอร์ด) ผู้ส่งสารในช่วงสงครามที่หลีกเลี่ยงการใช้อาวุธ ผู้ยกธงทั้งสามสวมบทบาทวีรบุรุษอย่างสมบูรณ์แบบ ออกตระเวนทั่วประเทศอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย จับมือกับคนที่เหมาะสม พูดถ้อยคำที่ควรจะพูดผ่านไมโครโฟน
ด้วยอานุภาพอันมากมายแห่งรูปของพวกเขาช่วยเหลือในสงครามชิงธง แต่โดยเนื้อแท้แล้ว พวกเขาพบว่าการได้ร่วมกับพรรคพวกและพี่น้องที่พ่ายแพ้ในการสู้รบ ส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของพวกเขาจะไม่มีวันละทิ้งผืนดินสีดำแห่งเกาะไอโวจิม่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น